Sezai Karakoç Biyografisi
Sezai Karakoç, 1933 yılında Diyarbakır’ın Ergani ilçesinde dünyaya gelir.
Babası Yasin Efendi’nin koyduğu isim Muhammed Sezai’dir. Nüfus kayıtlarında
Ahmet Sezai olarak geçer. Dedeleri, Ergani ve yöresinde oldukça etkin
kişilerdendir. Babasının babası Hüseyin efendi, Plevne savaşına katılmış; Gazi
Osman Paşa’nın takdirini kazanmıştır. Aile Leventoğulları olarak anılır.
Şairin çocukluğu Ergani, Maden ve Dicle ilçelerinde geçer. Altı yaşında ilkokula
başlar ve 1944’te Ergani’de ilkokulu tamamlar. Maraş ortaokuluna parasız yatılı
öğrenci olarak kayıt yaptırır.1947 de burayı bitirerek Gaziantep’te yine parasız
yatılı lise öğrenimine başlar. Gaziantep lisesinden 1950’de mezun olur. Felsefe
okumak istediği için İstanbul’a gider. Fakat babasının arzusu ilahiyat
fakültesidir. Kendi parasıyla okuyamayacağını anlayınca, o zaman parasız yatılı
kısmı bulunan Siyasal Bilgiler Fakültesi sınavına girer. Sınav sonuçlarını
beklerken de Felsefe bölümüne kayıt yaptırır. Eğer sınavı kazanmazsa felsefe
eğitimi yapacaktır.
Ankara Siyasal Bilgiler Fakültesini kazanarak başladığı yüksek öğrenimini,
1955’te fakültenin mali şubesinden mezuniyetle tamamlar. Pek çok resmi görevde
bulunur. Görevi icabı Anadolu’yu çok gezer ve birçok il, ilçeyi inceleme, tanıma
fırsatı bulur. 1960-1961 yıllarında yedek subay olarak askerlik görevini yerine
getirdikten sonra görevine kaldığı yerden devam eder. 1965’ten 1973’e kadar
birçok kez istifa eder. 1973’ten bu yana da hiçbir resmi görev almaz.
Kurucusu bulunduğu ‘Diriliş Yayınları’ ve ‘Diriliş Dergisi’ ile
İstanbul’da hizmete devam eder. 1990 yılında ‘Güller Açan Gül Ağacı’ Amblemiyle
Diriliş Partisini (DİRİ-P) kurar. Yedi yıl Partinin Genel Başkanlığını yürütür.
Ancak 1997’de iki genel seçime girmedi gerekçesiyle parti kapatılır.
Devlet, millet ve medeniyet kavramlarına farklı boyutlarda anlam yükleyen Sezai
Karakoç’un kırkbir yıllık ‘Diriliş’ doktrini etrafında düşünsel alanda bir
Diriliş Nesli oluşur.
Şiir, sanat ve düşünce ile yüklü hayatına, çilesine, duygu ve duyarlıklarına
değinmek çok da kolay değil. Bunun için büyük bir çalışma gerekir. Kısaca, ‘şiir
üslubu bakımından, az çok İkinci Yeni’ye yakın sayılsa da, şiirinde işlediği
temalar, inandığı değerler bakımından şiirimizde yeni ve değişik bir sestir’
demek mümkün.
Şiir Kitapları:
Körfez (1959), Şahdamar (1962), Hızır’la Kırk Saat (1967), Sesler (1968),
Taha’nın Kitabı (1968), Kıyamet Asisi (1968), Mağara ve Işık (düzyazı şiirler,
1969), Gül Muştusu (1969), Zamana Adanmış Sözler (1970), Ayinler (1977), Leyla
ile Mecnun (1981), Ateş Dansı (1987) |
