İnsan Irkı ve İnsan Türünün Dağılımı
carleton coon 5 ırkın dünyada dağılımı
Bugüne dek ırklar üzerine yapılan araştırmalar üç büyük sonuç verir.
Birinci sonuç: Irklar arasında yalnız deri rengi, saç yapısı, yüz ifadeleri değil, düzinelerce fark olduğudur. Bu fark kemik biçiminden kulak kirinin kıvamına ve vücut kimyasına kadar değişir.
İkinci sonuç: İnsanın evriminde başarılı oluşunun büyük genetik farklar göstermesine bağlı olduğudur. İlk atalarımız yeni bir çevreye göç ettiklerinde içlerinden hiç olmazsa bir bölümü farklı oluşları sayesinde o çevreye uyarak sağ kalabilmiştir.
Üçüncü sonuç: Bir ırkı diğer ırklardan ayıracak kesin bulguların olmadığıdır. Örneğin deri rengi ırkları ayıramaz. Büyük Sahra’nın güneyindeki Afrikalılar ve onların dünyaya dağılmış torunları koyu kahve renklidir. Fakat Hindistan’da antropolojistlerce beyaz ırktan sayılan milyonlarca insanın rengi Amerikan zencilerinden bile daha koyudur. Diğer yandan Kuzey Afrika’da yaşayan birçok insan bir İspanyol, İtalyan veya Lübnanlıdan daha esmer değildir.
Boy da yer yer önemlidir. Örneğin, cüce bir ırk olan Afrika pigmi’leri siyah ırktan sayılmamaktadır.
Fakat boy önemli ise uzun boylu Afrika Watusi’leri ile İskandinavyalılar aynı ırktan mı sayılacaktır?
Örneğin; Mongoloid ırktan sayılan Kızılderililer, mongoloidlerin en belirleyici özelliği olan epikantik kıvrıma (gözlerde burna yakın olan kıvrım) sahip değildir.
Deri rengi, boy tam belirleyici değilken, saç rengi, göz rengi, saç biçimi, burun ve dudak biçimi deri rengine ve boya nazaran ırkların ayırt edilmesinde daha önemsizdir.
Açıklamak gerekirse, dünyanın en uzun boyluları arasında siyahlar, beyazlar, ikisinin ortası olanlar da vardır. Siyah derili insanlar arasında hem kıvırcık, hem düz, hem de dalgalı saça rastlanır. Geniş burunlu ve kalın dudaklı olan insanlara hem beyaz, hem de siyah ırkta rastlamak mümkündür.
Irkları ilk sınıflayan 1735 yılında Carl von Linne’dir. Irkları dörde ayırır.
1. Siyah Afrikalı
2. Amerikalı Kızılderili
3. Kahverengi Asyalı
4. Beyaz Avrupalı
Linne’nin en büyük yanılgısı bu ırkları insanın farklı türleri saymasıdır.
Zira “tür” denilince kendi aralarında birleşip kısır olmayan kuşaklar verebilen bireylerin topluluğu anlaşılmalıdır.
Örneğin farklı türlerden oldukları içindir at ve eşekten doğan katır kısırdır; buna karşın bir çoban köpeği ile finodan doğan melez köpekler kısır değildir. Öyleyse fino ve çoban köpeği aynı türdendir.
Farklı insan ırklarından doğan melezler de kısır değildir, o halde insan ırkları aynı türdendir.
1965 yılında Carleton Coon (Abd- antropolojist) “Yaşayan İnsan Irkları” kitabı yayınlanır. Coon bu kitabında 5 ana ırk ayırımı yapar.
1. Beyazlar (Kafkas)
2. Mongollar (Sarı)
3. Avustralya yerlileri (Büyük Avustraloidler) ve cüce Avustraloidler (Negrito’lar- Andaman Adası yerlileri vb.)
4. Büyük Kongoidler (Afrika zencileri) ve cüce Kongoidler (Afrika Pigmi’leri)
5. Kapoidler (Buşman ve Hottentolar)
(Buşmanlar, on binlerce yıldır aynı yaşam tarzını sürdüren Afrika’nın Sanları.)
Bundan 35.000 yıl önce pre-homo sapiens 5 farklı bölge ve zamanda homo sapiens’e dönüşmeye başlar ve en son beliren ırklar “en az uygar” olur. 1500 yıllarında ırklar karışmaya başlar, çünkü beyaz avrupalılar gemilerle dünyaya dağılır, Afrika yerlileri ise köle olarak Amerika’ya getirilir.
Ancak bugün bu 5 ırkın birbirlerinden ayrı geliştiği kabul edilmiyor, saf ırk diye birşeyin muhtemelen hiçbir zaman olmadığı, ırkların ta başından beri karıştıkları düşünülüyor.
Irkların karışması insanlığın lehine olmuştur. Sebebi genetik biliminin ana kuralı ile açıklanabilir: Aynı tip canlıların kendi aralarında çiftleşmeleri kaliteyi bozar (akraba evliliklerindeki gibi).
Farklı tiplerin çaprazlaşması isen üstün bireyler verir. (“melezlerin gücü”)
İnsanların farklı oluşları genetik olarak karışmaları sonucudur. Farklı oluş insanlara kuvvet ve elastikiyet kazandırmıştır.
Bilindiği gibi evrimde ilk safha, yumurta ve erbezlerinde bir genin değişmesidir. (mutasyon)
İkinci safha doğal ayıklanmadır. (natürel seleksiyon)
Ortama en iyi uyan türler ve ırklar hayatta kalır, diğerleri elenir.
Deri rengi Avrupada Kuzeyden Güneye gidildikçe koyulaşır; İsveçlilerin sarışın, İspanyolların esmer oluşu gibi. Kuzey Afrikada deri rengi koyulaşmaya devam eder, rengin koyuluğu Ekvator’a kadar giderek artar. Asya’da da kuzeyde sarışınlar bulunur, güneye gittikçe renk koyulaşır ve Hindistan’da Afrika zencileri kadar siyah renkli insanlara rastlanır. Kuzeydekilerin sarışın, Ekvatordakilerin siyah renkli oluşu güneş ışınlarının derideki melanin pigmentini (boyasını) arttırması ile ilgilidir. Derisinde fazla melanin bulunan siyah ırk deri kanserine az tutulur, çünkü ultraviyole melanin, ışınları emerek zararlarını azaltır.
Buna karşı sarışın Kuzeylilerde ve Ekvatorda doğan albino’larda deri kanseri sıktır. Kuzeyde doğan esmer derili bebeklerde D vitamini eksikliğine bağlı bir kemik hastalığı olan raşitizm sıktır, çünkü derideki boya D vitamini oluşması için gerekli ultraviyole ışınları tutar. Tropikler ise çok güneşli olduğundan raşitizme rastlanmaz. Bir de Kore savaşında zencilerin çok daha kolay dondukları gösterilmiştir. II. dünya savaşında da esmer Norveçlilerin sarışın Norveçlilerden biraz daha sık dondukları gözlenmiştir.
Siyah ırkta gözün rengini veren tabakada (iris) ve ağ tabakada daha fazla pigment bulunur, bu gibi gözler kırmızı rengi çok iyi görmezler, buna karşı kuzey Avrupalılar gözleri açık renk olduğundan kırmızı ışığı iyi görürler. Kuzey Avrupada gözlerin açık renkli oluşu kuzeyde şafakların uzun sürüşüne ve mağaralarda aydınlanmak için ateş yakılmasına bağlanır.
Soğuk ve kuru iklim insanlarında burun, sıcak ve nemli iklimlere göre daha sivri ve uzundur, burun bu şekilde yüzeyini genişleterek havayı daha iyi ısıtır ve nemlendirir. Beyazların burnu siyahlara ve mongoloidlere göre daha uzun ve sivridir. Kuzey insanlarında tropiklere göre kol, bacak ve gövde daha kısadır, bunlar arasında tıknazlara daha çok rastlanır (Eskimolar gibi). Vücut biçiminin küreye yaklaşması ile ısı kaybı azaltılmış olur. Bunun aksine ısı kaybını kolaylaştırdığı için Afrikalıların çoğu ince ve uzun kol ve bacaklara sahiptir. Afrikalıların kıvırcık saçı dalgalı veya düz saçlara göre daha az ısı geçirir, çünkü siyah ve kıvırcık saçlar güneş ışınlarını iyice emerek ısıya çevirir ve bu ısı havaya dağılır. (Arktik hayvanlarının beyaz kürkü aslında saydamdır, ışınlar hayvanın derialtı yağında toplanarak ısıya dönüşür.)
Kulak kiri ve ter bezleri de ırkların ayırımında önemlidir.
Kulak kiri bilimsel olarak ikiye ayırılır. Yaş- yapışkan ve kuru- gevrek. Kuru-gevrek kulak kirine Çin’de %98 rastlanır. Amerika beyazlarında %16, Amerika zencilerinde %7.
Apokrin ter bezleri ise her insana kendine özgü bir koku verir. (Örneğin köpekler insanları bu kokuyla tanırlar.)
Beyazlarda bu bezler koltukaltı, üreme organı ve anüs civarında iken zencilerde göğüs ve karında da bulunur. Sarı ırktan olanlarda apokrin ter bezleri yoktur. Kuzey Avrupalıların vücudu en çok kokanlar arasındadır. Japonların vücudu ise hiç kokmaz.
Mongoloidlerin gözlerinde neden epikantus olduğu ve yüzlerinin neden yassı olduğu açıklanamamıştır. Zencilerin dudakları neden kalındır?
Beyaz ırkta yaşlıların neden çok daha sık olarak saçları dökülür ve tepesi açılır?
Buşmen’lerin 40 yaşını geçince derisi neden buruşur?
Zencilerin derisi neden buruşmaz?
Bazı Güney Amerika kızılderililerin erkeklik organı neden mavidir?
Hottentot kadınlarının kalçaları niye büyüktür?
Bunların yanıtını daha bilmiyoruz.
Amma velakin-
” İnsanlar farklı olsa da insanlık aynı kalacaktır.” | 
