Bitkilerde Kükürt Eksikliği ve Elementel Kükürt Üretimi

Son yıllarda kükürt (S) yetersizliği dünyanın pek çok bölgesinde bitkisel üretimi sınırlayıcı faktör olarak tanımlanmaktadır. Bitkilerdeki bu kükürt eksikliği probleminin ortaya çıkmasında yüksek verimli hibrit çeşitlerin kullanımının artması, sulama etkinliğinin artması, gübre kullanımının bunlara bağlı olarak artması ve yoğun entansif üretim tekniikleriinin geliştirilmesi tarım yapılan topraklardan daha fazla oranda kükürt kaldırılmasına neden olmaktadır. Buna karşılık daha az kükürt (S) tarım topraklarına eklenmektedir. Bunun nedeni kükürt (S) içeren süperfosfat, ASÜ gibi gübrelerin kullanımının azalması, kükürt içermeyen üre, diamonyum fosfat (DAP) veya potasyum klorür gibi gübrelerin kullanımının yaygınlaşması, konvansiyonel ve organik bitkisel üretimde daha az geleneksel çiftlik gübresi kullanılmasıdır. Bunun yanında bitkilerin atmosferdeki SO2’ den artık yeteri kadar faydalanamaması bitkilerdeki kükürt (S) eksikliğinin artmasının bir diğer nedenidir. Çünkü endüstri merkezlerinden atmosfere salınan SO2 gazı salınımı ciddi şekilde azaltılmaktadır.

Bitkilerin faydalanabileceği kükürt (S) içeren gübreler 2 gruba ayrılır. Bunlar;

-Sülfat (SO42-) formunda kükürt içeren gübreler

-Elementel formda kükürt içeren gübrelerdir.

 Sülfat (SO42-) içeren gübreler içinde en popüler olanları amonyum sülfat (ASÜ), triple süperfosfat (TSP), potasyum sülfat, potasyum magnezyum sülfat ve jipstir.

Elementel kükürt içeren gübreler ise konsantre halde S içerirler. Ayrıca bitkilerin bu kükürt kaynağından faydalanabilmesi için elementel kükürdün oksidasyona uğrayarak sülfata dönüşmesi gerekir. Elementel kükürt içeren gübreler granüler formda, toz formda ve bentonite emdirilmiş mikronize edilmiş formda ve sıvı formda olabilir. Elementel kükürt formundaki gübrelerde partikül büyüklüğü oksidasyonu direkt olarak etkileyen en önemli faktördür. Kükürt partikülleri küçüldükçe sülfat formuna dönüşüm hızlanmaktadır.

Kükürt noksanlık belirtileri ilk olarak genç yapraklarda ortaya çıkar. Kanola, patates, şeker pancarı, soya fasulyesi, mısır, yonca ve üçgül kükürt noksanlığına duyarlı bitkilerdir.

-Kükürt noksanlığının en dikkat çekici belirtisi bitki yapraklarında tek düze klorotik görünüm ortaya çıkmasıdır.

-Kükürt noksanlığı genellikle azot noksanlığı ilse karıştırılmaktadır. Noksanlık belirtileri arasındaki en önemli fark azotun bitkide hareketli olasından dolayı eksikliğinde yaşlı yapraklardan genç yapraklara doğru taşınır. Fakat kükürdün bitkideki taşınımı sınırlı olduğundan eksikliğinde ilk belirtiler genç yapraklarda meydana gelir.

-Bitkilerde yapraklar dökülmeye başlar.

-Genç filizler ölür.

-Bitki gelişimi zayıflar.

-Bitki bodurlaşır.

-İnce gövdeli ve zayıf bir duruma gelir.

-Protein sentezi azalır.

-Klorofil içeriği düşer.

-Verim kaybı artar.

Ayrıca ELEMENTEL KÜKÜRT ÜRETİMİ İÇİN CLAUS PROSESİ VE KATI OKSİT YAKIT PİLLERNN KARŞILAŞTIRILMASI Dokümanı için tıklayınız...