Türk Tarih Kurumu ( TTK )

Türk Tarih Kurumu; Türk ve Türkiye tarihinin bilimsel yönden incelenmesi, en yeni verilere dayanılarak araştırılması ve Türklerin dünya uygarlığına olan katkılarının ortaya çıkarılması amacıyla çalışmaları yürüten kurumdur. Türk Tarih Kurumu, Atatürk’ün öncülüğünde 1930′da Ankara’da Türkocağı Merkez Heyeti’ne bağlı olarak kuruldu. Kurumun o günkü adı, Türkocağı Türk Tarihi Tetkik Encümeni idi. 16 üyeden oluşan bu encümenin ilk işi Türk tarihini yeni bir açıdan inceleyerek Türk Tarihinin Anahatları adlı bir kitabı yayımlamak oldu. Türk Ocaklarının kapatılmasından sonra encümen üyeleri 15 Nisan 1931′ de Türk Tarihi Tetkik Cemiyeti’ni kurdular. Böylece kurum dernek statüsünü kazanmış oldu. 1935′te de kurumun adı Türk Tarih Kurumu olarak değiştirildi.

Türk Tarih Kurumu’nun temel amaçlarına kurumun tüzüğünün 4. maddesinde yer verilir. Buna göre kurumun amacı, Türk ve Türkiye tarihine ilişkin araştırmaların yapılması, yabancı kaynakların Türkçeye çevrilmesi, bilimsel toplantılar ve kongreler düzenlenmesi, bu konudaki bilimsel çalışmaların dergi ve kitap biçiminde yayımlanması vb çalışmaları yapmak ve yaptırtmaktır. Ayrıca Anadolu kültürünün etkinliğini ve bunu Orta Asya’ya bağlayan yolları ortaya çıkarmak ve eski uygarlıkların Anadolu’daki kalıntılarını araştırmak üzere kazılar yapmak kurumun görevleri arasındadır. Bundan başka Türk Tarih Kurumu tarafından etnografya ve folklar araştırmalarına da büyük bir önem verilir. 1942′de kurulan Türk Tarih Kurumu Basımevi ise bu alandaki bilimsel çalışmaların bilim dünyasına sunulması açısından önemli bir işlevi üstlenmektedir. Kurumun 1967′de hizmete giren yeni binasında bulunan kütüphane, konferans ve toplantı salonu gibi bölümleri ise tarih araştırmacılarının çalışmalarına önemli katkılar sağlar. 12 Eylül 1980′den sonra Türk Tarih Kurumu ve Türk Dil Kurumu (11 Ağustos 1983 tarih 2876 sayılı yasayla) Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumu içinde birleştirildi.