SERAMİK SANATI KONULU LİSANSÜSTÜ TEZLERDE YAKLAŞIMLAR VE YAYINLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ

Anadolu’ da geleneksel olarak köklü bir geçmişe sahip seramik sanatının çağdaş sanat eğitimi içinde yer bulması 20. yüzyılın başlarına rastlar. Günümüzdeki adıyla ‘Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Seramik Bölümü’ , İsmail Hakkı Oygar tarafından, Süsleme Bölümü’ne bağlı olarak 1930 yılında açılır. Bir yıl sonra Vedat Ar ve 1964 yılında da Prof. Sadi Diren göreve başlar. 1957 yılında ise bugünkü adıyla Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi, Tatbiki Güzel Sanatlar Okulu adıyla kurulur. Seramik ise ilk kurulan bölümlerden biridir. Bu iki bölümün ardından çeşitli üniversitelerin güzel sanatlar fakültelerinde seramik bölümleri açılmaya devam eder. Seramik sanatı ile uğraşan genç mezunların ve öğretim üyelerinin sayısının artmasıyla, ülkemizde seramik sanatı sergileri, uygulama ve araştırma alanları da yaygınlaşmaya başlar. 1981’de çıkarılan 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu ile yükseköğretim kurumları Yükseköğretim Kurulu (YÖK) çatısı altında toplanmıştır. Akademiler üniversitelere, eğitim enstitüleri eğitim fakültelerine dönüştürülmüş ve konservatuarlar ile meslek yüksekokulları üniversitelere bağlanmıştır. Böylece seramik bölümlerinde enstitülere bağlı olarak yapılan lisansüstü eğitim kapsamında özel araştırmalara yönelik üretilen sanat eserlerinin, inceleme, sentez, deney süreçlerinin raporlandığı tezlerde 1987 yılından itibaren artış gözlenir. Üniversitelerde yapılan bu tezler aynı zamanda seramik sanatı yazınına örnek oluşturabilecek örneklerdendir.

Dokümanın Tamamı için tıklayınız...